९७,५१,१,.... ... ...

काय आकडेमोड चालु आहे आज ब्लॉगवर असा प्रश्न पडला असेल ना? नाही नाही कुठली नंबर सिरीज नाही आहे किंवा कोडंही नाही?? ९७ वी पोस्ट टाकताना त्या ५१ शिलेदारांचे आभार मानत वाढदिवस क्रमांक १ साजरा करतोय आज माझा ब्लॉग, इतकंच सांगताहेत हे आकडे. ९७,५१,१,...अशी जगावेगळी सिरीज आहे ही आणि याचे पुढचे क्रमांक उणे नक्कीच नसतील...पुढच्या वर्षी निदान शेवटचा आकडा २ नक्कीच असेल.(कारण त्याला असावंच लागेल) फ़क्त सुरुवातीच्या दोन आकड्यांचं गणित आत्ताच नाही मांडता येणार आणि ते कुठल्याही गणितीला सांगता येणार नाही...आहे नं मजा??


खरं सांगायचं तर माणसांबद्दलची विरक्ती म्हणा किंवा इथल्या कडाक्याच्या थंडीने येणारा एक विचित्र एकांडेपणा म्हणा, या पार्श्वभूमीवर सुरू केलेला हा ब्लॉग म्हणजे बरेचदा माझा स्वतःचा स्वतःशी सुरू असलेला संवाद होता. कुणाशीही न बोलताही बर्‍याच जणांशी व्यक्त होण्याचं माध्यमच जणू. पण नकळत हा संवाद इथे प्रतिक्रिया देणार्‍या वाचकांशी सुरू झाला आणि घरगुती विषयही ब्लॉगवर निःसंकोचपणे मांडले गेले. लौकिक जगात भेटतात तशीच टिकाऊ आणि विसरून जाणारी दोन्ही प्रकारची मंडळी इथे भेटली. त्यांचं येणं आणि मुख्यत: जाणं दोन्ही आधीच गृहित धरलं होतं पण तरी चुटपुट तर लागतेच पण त्याचवेळी मनापासुन आठवण काढणारी थोडी जरी असली तरी जास्त जवळीची माणसंही भेटू लागली. माझे आधीचे मित्र दीपक, तन्वी आणि महेंद्रकाका यांच्याशी असलेली मैत्री ब्लॉगिंगमुळे आणखी वाढली तर भाग्यश्री, हेरंब, रोहन असे अनेक नवे मित्र-मैत्रीणी भेटले ज्यांची ओळख फ़क्त ब्लॉगपुरता मर्यादित राहिली नाही...या ब्लॉगचं इतकं सुंदर आणि साजेसं विजेट बनवल्याबद्दल भुंगादादांनी आभार मानु नकोस असं कधीच सांगितलंय पण त्याचा उल्लेख या पहिल्या वाढदिवशी केलाच पाहिजे आणि या ब्लॉगच्या निमित्ताने मराठी मंडळींनी जी माझी दखल घेतली आहे त्याबद्दल त्यांचेही आभार...
आणखीही ब्लॉगवर आवर्जुन प्रतिक्रिया देणारे सर्वच जण मिळून जणू काही ’कारवॉं बन गया’ ज्यांच्यामुळे वर्षभर मी काही ना काही लिहित गेले....

बर्‍याचदा काय लिहू असा प्रश्नही पडायचा. तरी आठवड्याला एक म्हणजे महिन्याला जास्तीत जास्त चार-पाच या गुणाकाराने वर्षाकाठी साधारण साठेक पोस्ट्सचं टार्गेट ठेवलं होतं..पण डिसेंबरमध्येच तो आकडा ओलांडला तेव्हा निदान शंभर पोस्ट्सतरी करूया असं नवं लक्ष्य स्वतःसाठी ठेवलं आणि साधारण त्याच्या जवळपास आलेय...कदाचित तीन पोस्ट्स टाकुही शकले असते पण मध्येच बर्‍याच इतर गोष्टींना प्राधान्य द्यावे लागले.

मागच्या पाडव्याला एक छोटी गुढी उभारली होती आणि आता वर्ष पूर्ण करताना ते ५१ साथीदार आणि बरेचसे मूक वाचक ज्यांचा १५०००+ आकडा माझ्यासारख्या नवख्या ब्लॉगरसाठी खूपच प्रोत्साहन देणारा आहे या सर्वांसाठी आजची पोस्ट. शिवाय वाढदिवसाचा केक खास मराठी मंडळीवर ठेवलाय आणि नवीन वर्षाचं औचित्य साधून ब्लॉगचं रुपडं थोडं बदललंय...आपल्याला आवडेल आणि येत्या वर्षी या ब्लॉगवर आपण नक्की यापेक्षाही जास्त प्रेम कराल ही आशा..

पाडव्याच्या अनेक अनेक शुभेच्छा...नववर्ष भरभराटीचं जावो...