दिसला गं बाई दिसला

ओरेगावात आल्यावर पहिल्याच आठवड्यात फ़्रीवेवर असताना नवर्‍याने विचारलं होतं ’तुला माउंट हुड दिसला का?’ ’कोण हा??’ असं वैतागून म्हणणार होते पण नव्या जागी आल्या आल्या जागेवरूनच वाद नको म्हणून फ़क्त ’नाही’ इतकंच म्हटलं..त्याला वाटलं असणार इतके महिन्यांचं प्लानिंग करुन आपण घर बदललं तर या बयेने निदान नव्या जागेची सर्वसाधारण माहिती काढली असेल..आता त्याला कुठे सांगु घर सोडावं लागण्याचा सल आणि किती मोठा दगड मनावर ठेवला होता ते? असो...खरं तर अद्यापही मनाने मी कधीकधी आमच्या स्प्रिंगफ़िल्डच्या घरात असते त्यामुळे इथे यायचं पक्कं ठरलं तेव्हा नव्या जागेची माहिती काढण्याऐवजी जुन्याच जागेत गुंतलेलं मन मोकळं करत राहिले...वाटतं याबाबतीत पुरुषांपेक्षा स्त्रीया जरा कांकणभर अधिकच हळव्या असतात...असो..तो विषय नाही आज मी जरा दोन घडे जास्तच तेल ओतलंय..

तर हा ’माउंट हुड’ इतकं त्याने विचारुनही का कोण जाणे पण माहितीच काढली गेली नाही..पण आमच्या नवरा-बायकोत थोडा सुसंवाद व्हावा म्हणून त्यालाच विचारलं तेव्हा तसं कुतुहल जागंही झालं होतं पण...हा पण आहे नं तो मला ओरेगावात बराच त्रास देणार आहे एकंदरित..(चला भरकटा परत एकदा....) माउंट हुड हा ओरेगावातला जवळ जवळ कायम बर्फ़ाच्छादित असणारा पर्वत आणि इथली लोकं उन्हाळ्यात वेड लागल्यासारखी त्या पर्वतापासून ते पॅसिफ़िक कोस्ट पर्यंत चक्क धावतात..hood to coast असं नाव असणार्‍या या शर्यतीची नोंदणीच्या दिवशीच फ़ुल्ल होण्याचा तीन वर्षांचा रेकॉर्ड आहे...बापरे..ही शर्यत पाहिस्तोवर ब्लॉगवर काही लिहायचं नाही असं खरं तेव्हा ठरवलं होतं पण...ह्म्म्म हा पण....

काही नाही असेच अधुनमधुन माउंट हुड, माउंट हुड माझा नवरा करत होता पण आलो तेव्हा पाऊस आणि मागेच म्हटलं होतं ते डिमेन्टरवालं धुकं कमी व्हायची काही लक्षणं नव्हती...मला तसंही नवी जागा म्हणून रुळायलाच वेळ लागत होता तिथे हे माउंट हुड शोधायचं नवं लचांड कुठे मागं लावून घेऊ? म्हणून मीही काही विषय वाढवत नव्हते..आणि यार भटकंती करायला आवडते म्हणून काय सगळे डोंगर मला लगेच माहित व्हायला हवेतच का? (त्याच्या टोमण्याला तो कधीच वाचणार नाही हे माहित असूनही दिलेलं उत्तर आहे हे)..

एकतर मुव्हिंगवाल्यांनी सामान पोहोचवण्याची मुदत साधारण १४ दिवस (सरळ १५ दिवस किंवा दोन आठवड्याला राउंड ऑफ़ का नाही करत हो हे??) दिल्यामुळे कमीत कमी सामानात राहायची शिकस्त चालु होती आणि अशात एका रविवारी एकदाचा सामानाचा ट्रकोबा आला..(पक्षी: साधे असतात ते ट्रक आणि १६ चाकीबिकी असतात ते ट्रकोबा). आणि आल्यावर हे सगळं सामान एकत्र का आलं असं झालं...असो...(पक्षी: अगं बये पोस्टचा विषय काय? तुझं चाललंय काय??)...आधीच टिचभर वाटणार्‍या स्वयंपाकघरात ढिगभर बॉक्सेस आणि जरी सगळं फ़र्निचर आणलं नसलं तरी जे काही डाग (टि.व्ही, डायनिंग, रॉकिंग चेअर इ.इ...) आणि ५९ बॉक्सेस म्हटल्यावर काय होणार त्या बिचार्‍या दोन बेडरुमवाल्या अपार्टमेंटचं? काही नाही मध्येच आमचा मुलगा या सामानापाठी हरवुन जाईल की काय या विवंचनेत आम्ही नेटाने जागा करत कसेबसे दुपारपर्यंत संपुर्ण घर सामानमय होऊन बसलो...

नशीब आमचं एक मो चं ग्रिल (म्हणजे आपल्या चिपोटले इ. कुठल्याही मेक्सिकन भावांचा सख्खा भाऊ) आमच्या घराजवळचं आहे..त्यामुळे आमचा ट्रकर त्याचा ट्रकोबा काढण्याआधीच पळालो ते दुपारचं जेवण आणायला..आमच्या नशिबाने बर्‍याच दिवसांनी अगदी स्वच्छ सुर्यप्रकाशाचा दिवस आला होता. या अपार्टमेंट कॉम्प्लेक्सच्या मुख्य एंट्रंसपेक्षा काही भाग मागच्या बाजुने जास्त जवळ पडतो त्यामुळे आम्ही मो साठी मागुन गेलो आणि परत येताना मागच्याच बाजुने आलो.

अपार्टमेंटसाठी उजवीकडे वळणार तोच मी किंचाळले "तो बघ" वॉव ...नवर्‍याच्या भाषेत सांगायचं तर जिसे ढुंढा गली गली वो तो हमारे पिछवाडे मिली.....अरे काय नजारा होता...स्वच्छ सुर्यप्रकाशाच्या पार्श्वभूमीवर देखणा पांढरा शालु चमकत होता. मागच्या बाजुला मोकळी रांच आहे त्या पार्श्वभूमीवर आतापर्यंत ट्रॅव्हेल चॅनेलवर स्विझर्लंडची दृष्य पाहातो ना तसंच हिरवळी आणि थोडंसं डोंगराळच्या मागे बर्फ़ाचा मुकुट डोकावतोय आणि हाच तो माउंट हुड हे सांगायला मला कुठल्याही साइट, जनरल नॉलेज आणि नवर्‍याचा होकार कसलीच गरज नव्हती....गाडीतच नवर्‍याला बसवुन लगेच सामानाच्या भार्‍यातुन कॅमेरा शोधुन लगोलग परत तिथेच जाऊन त्याचे फ़ोटो काढले हे वेगळं सांगायला नको...

आता जसजसे वसंतातले सुंदर दिवस येताहेत तसतसा हा माउंट हुड पाहायचा छंद अजून वाढतोय..काही ठिकाणाहून तर तो चक्क पुर्ण दिसलाय आणि अद्यापतरी संपुर्ण बर्फ़ाच्छादित दिसतोय..इथल्या वेदर रिपोर्टमध्येही नेहमी त्याची किती हजार फ़ुटाची बर्फ़ाची चादर आहे हे सांगितलं जातं..

जेव्हा जेव्हा हा दिसतो जवळ जवळ तेव्हा तेव्हा गाडी थांबवुन जवळ कॅमेरा घेतल्याचं सार्थक आम्ही केलंय...पोर्टलॅंड डाउन टाऊनच्या इथे जायचं असलं आणि स्वच्छ दिवस असला की अपार्टमेंटमधुन निघताना तो मागे असतो आणि मग हलकेच गाडीच्या उजवीकडे येतो आणि मग परत जाताना जर वेगळ्या रस्त्याने गेलो की बराच वेळ समोर राहतो...इतक्यात पुन्हा एकदा तो असाच संपुर्ण दिसला आणि राहावलं नाही म्हणून ही पोस्ट टाकतेय....आणि इतक्यांदा पाहिलं तरी ते पहिलं दर्शन कायम मनात राहिलंय आणि तेव्हाचं ते गुणगुणणं..."दिसला गं बाई दिसला..."