भात्यातला नवा.....चाकू

शॉपिंगची आवड बायकांना जास्त असते हे म्हणणं साफ़ खोट ठरवतील (आणि खरं ते तसं आहेही....) असे अनेकजण माझ्या माहितीत आहेत..आणि त्यात सगळ्यात वरचा क्रमांक मी माझ्याच नवर्‍याचा लावेन...एकतर सारखं लॅपटॉप घेऊन बसणं...(नाही अज्जिबात रागाने लिहित नाही मी) आणि मग त्यात डिल्स टु बाय, इ(ईईईईई) बे सारखं निदान एक(?) पान सुरु असणं हे शॉपिंगचं पहिलं लक्षण नव्हे का? नव्वद टक्केवेळी दुकानात गेल्यावर सगळ्यात पहिले आम्ही पुरुषांच्याच विभागात वळतो आणि मग तिथे ट्रायल रुम ते आयल अशा फ़ेर्‍यांमध्ये उरला वेळ तर मग महिलाविभाग असंही होतं...एकदा जरा जास्त तीव्र निषेध झाल्यामुळे ना तेरा ना मेरा करत आमची पावलं गृहोपयोगी या सदरात मोडणार्‍या विभागात वळली आणि तिथेच कळलं आपल्या नवर्‍यातला कसाई कसा लगेच जागा होतो ते...

खरं तर आमचं लग्न व्हायच्या आधीच या पठ्ठ्याने खायची प्रत्येक प्रकारची वस्तू वेगळ्या चाकुने कापता येईल याची सोय आधीच केलीय...नाही विश्वास पटत?? हा फ़ोटो पहा....

टि.व्ही वरती आयुष्यभर टिकणार्‍या सुर्‍यांची जाहिरात करणारा तो बुटकेलेसा शेफ़ टोनी आणि त्याची ती मिरॅकल ब्लेड आठवतेय का? आधी तो एक चाकू घेऊन टॉमेटो कापून दाखवतो आणि तीच सुरी इतर तमाम वस्तू कापल्यातरी परत टॉमेटो कसा त्याच शिताफ़ीने कापते...त्यानंतर मग कांदे-बटाटे कापायचा दुसरा, फ़िले करायचा अजून एक, चॉपिंगसाठी वेगळा असं करत करत डझनभर चाकूंची चळत आपल्यापुढे उभी करतो आणि मग मानभावीप्रमाणे याची किंमत खरं तर तीन आकडी पण तुमच्यासाठी चाळीस लावले बघा...आत्ताच्या आत्ता फ़ोन करा हा कार्यक्रमही आमच्याकडे काही काही शनिवारी तसंही काय लावायचं इथे टिव्हीवर या सदराखाली चालु असायचा..मग एकदा मी सहज म्हटलं अरे तुझे काही चाकु अगदी त्याच्याकडच्यासारखेच वाटताहेत असं म्हटल्यावर अगं मी तोच सेट युएसमध्ये आल्यावर घेतला होता अशी लगेच कबुली दिली त्याने...आ वासुन मी पाहातच राहिले... अरे बायकापण इतक्या पटकन भूलत नसतील त्या जाहिरातीला..मग तरी ’सगळे टिकले नाहीत का?’ (या चाकुंना आयुष्यभराची गॅरेंटी असते असं म्हणतात) या प्रश्नावर ’त्यातले काही मग मी भारतात गेलो तेव्हा इथे-तिथे वाटले..मला लागतील तेवढेच मी ठेवले’...ही कबुली नं.२....काही नाही मी फ़क्त तो आधीचा आ मिटला....
आता इतके चाकू घरात आहेत तर गप्प बसायचं ना?? इतकं आहे तरी चिकन कापायला जास्त सोपं म्हणून एक सुरासदृष्य मोठा चाकूही घेतला..."मी कापतो. तुला माहित नाही हा किती उपयोगी पडेल ते..आणि शिकागो कटलरीचे चांगले असतात माहितेय का तुला?" "बरं बाबा घे"...आता इतकं करून थांबेल तर तो कसाई कसला?? एके दिवशी सु की दुर्दैवानं कोह्ल्स या आमच्या अतिलाडक्या डिपार्टमेंट स्टोअरचं २०% सवलतीचं कुपन दारात आलं. त्यामुळे नको असताना आम्ही शनिवार साजरा करायला तिथे गेलो...(तो वरचा निषेध प्रसंग तिथलाच आहे) तर गृहोपयोगी सदरात मी जरा खरंच उपयोगी म्हणजे तवे, वाडगे असं काही पाहात असताना तिथेच क्लियरन्स (?) मध्ये आमच्या कसायाला शिकागो कटलरी या जरा चांगल्या (आणि खरं तर महाग..यांचे चाकू इतरवेळी कपाटात कुलुपबंद असतात...) कंपनीच्या दोन चाकूंना त्यांनी सो कॉल्ड क्लियरंस भावात काढलं होतं ते नेमकंच दिसलं..

"अरे, पण आहेत नं इतके आधीच घरी??"..."नाही गं मऊ फ़ळं यातल्या लहान चाकुने काय मस्त कापली जातील माहितेय का? आपल्या आधीच्या मोठ्याला हे दोन छोटे भाऊ छान शोभतील, शिवाय २०% आहे नं आपल्याकडे??" "अरे मऊ फ़ळं मी दातांनीच कापीन ना" हे माझे उद्गार ऐकायला येणं शक्यच नव्हतं आमच्या ताफ़्यात हे दोन नवे शिलेदार दाखल झाले...
मध्ये मंदीमुळे काही काही चांगली दुकानं बंद झाली तेव्हा त्यांच्या चाकू विभागातलं काही आपल्याकडे (’आपण भारतात जाऊ तेव्हासाठी गं’--लाडाने तो) येईल का याचीही चाचपणी झाली पण माझ्या भाग्याने मंदीतही अशा लाडक्या सेट्सची किंमत तीन आकडीच्या खाली उतरली नव्हती म्हणून निव्वळ वाचलो. परत कधीही चाकूने बोट कापलं तर "इतके चाकू घेतलेत पण तू नेहमी चुकीचा चाकू वापरतेस" हे डाफ़रायचं किंवा "या गोष्टीसाठीचा वेगळा चाकू घ्यायला पाहिजे सांगतो तुला" अशी धमकी....
नव्या घरात आल्यावर हे सगळे चाकू ठेवायला मला जरा अडनीडं वाटू लागलं म्हणून मी म्हटलं की एक नुसता चाकू ठेवायचा लाकडी बॉक्स घ्यायला पाहिजे.खरं तर तू इतके चाकू घेतलेस पण तो बॉक्स बरा घेतला नाहीस कधी असंच म्हणायचं होतं पण तसं काही न म्हणता फ़क्त हे घेऊया म्हटलं म्हणजे आपल्याच हाताने पायावर चाकू आपलं धोंडा मारून घेतला..आता कुठल्याही दुकानाच्या चाकू विभागात आमच्या पायांचे तुकडे पडायला लागले...अरे चाकू नाहीत फ़क्त बॉक्स.. पण समदं ऐकायला पाहिजे नं या गड्याने....शेवटी एका मेसिजमधून चाकु सकट बॉक्स आमच्या स्वयंपाकघरात येऊन पडलाच...’अरे मग फ़ायदा काय??’ - करवादले मी....’अगं मागे मी भारतात नेलेले चाकू तसेही जुने झाले असणार आतापर्यंत तर यावेळी यातले चाकू नेऊ आणि मग हा बॉक्स आपल्यालाच...; -शांतपणे इति तो...

आता चाकूचा विषय कुठल्याही कारणाने बंद असं करुन मी गप्प झाले पण माहित नाही काय झालं पुन्हा एकदा १५% चं कुपन आलं, पुन्हा आम्ही त्याच त्या गृहोपयोगीमध्ये गेलो आणि यावेळी फ़ूड नेटवर्कचं नाव ल्यालेला चाकू दिमाखदारपणे क्लियरन्समध्ये त्याच त्या कसायाची वाट पाहात थांबला होता..यावेळी तर कार्टमध्ये फ़क्त माझेच नवे घेतलेले कपडे होते त्यामुळे केवळ नवर(?)दया या नव्या कॅटेगिरीखाली हा चाकू आमच्याघरी आला...हा मात्र शेवटचा...

आता बॉक्समधली जागा तर कधीच संपलीय पण ड्रॉवर्सही भरलेत..म्हणून या नव्या चाकूचे लाड त्याच्या मालकाला काय काय कापायची संधी देऊन मी मात्र पुन्हा तोच तो दुसरा लाकडी बॉक्स घ्यायची दुर्बुद्धी सुचू नये याची मनोमन प्रार्थना करतेय....आणि आमचा कसाई मात्र भात्यात कुठला नवा चाकू टाकता येईल का हे पाहात असेल...