नव्याने लागलेले जुने शोध...

मागच्या आठवड्यातली गोष्ट. एका सकाळी साडेसहाच्या सुमारास एकदम रेडिओ चालु झाला असा आवाज झाला. अर्धवट झोपेत मला वाटलं नवरा चक्क वेळेवर उठला आणि बाथरुममध्ये गेला.आमच्याकडे रेडिओ ऐकण्याची आमची आवडती जागा म्हणजे बाथरुम. त्यासाठी खास अगदी नव्या पद्धतीचा एक रेडिओ दोनेक वर्षांपुर्वी आम्ही घेतला. छोटी साइज, डिजिटल ट्युनिंग आणि मुख्य म्हणजे mp3 साठी खास सोय त्यामुळे आय-पॉड लावुन मस्त मराठी-हिंदी गाणी ऐकायची आणि निवांत आंघोळ...आयला हे पोस्ट आमचा बाथरुमचा रेडिओवर होणार की काय?? जाउदे...पण सांगते सकाळची सुरूवात अशीही करायला काय हरकत आहे? असो...
कुठे होते बरं??? हम्म...तर रेडिओ एकदम साडेसहाला चालु आणि त्यावर एन.पी.आर.म्हणजे नॅशनल पब्लिक रेडिओ, इथे बातमी-माहिती इ.साठीचं, देशभर लोकांच्या देणग्या इ.वर चालवलेल्या चॅनेलचा परिचीत आवाज म्हणजे नवरा चक्क वेळेवर उठलाय असाच माझा समज. त्याच्या भाषेत पहाटेची मिटिंग (साडेसातला किंवा आठला मिटिंग म्हणजे त्याच्यासाठी पहाटेची मिटिंग अशी व्याख्या समजायची) कुणी लावली की तो असा साखरझोपेत उठतो आणि मग बातम्या ऐकत आन्हिकं आटपतो, तसंच असेल असा विचार करुन बाजुला पाहिलं तर हा इथेच...बापरे बाथरुममध्ये भूत आलं की काय आणि ते पण सक्काळ सक्काळी??? काय आजकाल कॉलसेंटर सारखं भुतांना पण अवेळी काम देतात की काय??
मी घाबरुन नवर्याला गदागदा हलवलं "काय रे बाथरुममध्ये कसला आवाज येतो??" तो झोपेत होता पण माझ्यापेक्षा त्याची अर्धवट झोप शहाणी असावी..त्याला लगेच लक्षात आलं की रेडिओचा गजर चालु झालाय. "म्हणजे, या रेडिओला गजर पण आहे??" माझी अर्धवट झोपेतली त्याहून अर्धवट शंका?? "काय इंजिनियर??" ही शिवी (हो आता ती शिवीच आहे माझ्यासाठी) मारायचा चान्स हा कधीही सोडणार नाही आणि आता तो गजर बंद करायला उठायला लागल्यामुळे तोही व्यवस्थित जागा आहे अशावेळी तर नाहीच नाही..."अरे मग तुला मिटिंग आहे तर साधा सेलफ़ोनमधला एकट्याला ऐकु येईल असा गजर लावायचा ना?? हे एकदम परेलच्या गल्लीत चालु असलेल्या भजनांसारखं काय सगळ्यांना उठवायचं??" त्याच्या शिवीवर माझा प्रतिहल्ला.."अगं, पण मी नाही लावला. मी पंधरा मिनिटं झोपणार आहे आता" अरे बापरे म्हणजे हे गजर लावणारं कोण?? मी आपली विचारात आणि तो पुन्हा गाढ झोपेत..
आणि आता पुन्हा एकदा परवाचीच गोष्ट. यावेळी फ़क्त वेळ थोडी बरी म्हणजे सकाळचे सात-सव्वा सात. पुन्हा बाथरूममधुन आवाज पण यावेळी एन.पी.आर. नाही तर चक्क जंगलात शीळ घालत असलेल्या पक्षीविश्वाच्या किलबिलीचा आवाज आणि पाठी ओढ्याचं संगीत. आता मात्र मी दिवास्वप्न पाहातेय असंच मला वाटत होतं कारण सक्काळी उठून जंगल भटकंतीचे ते दिवस पुन्हा यावेत हे माझं ते सुटलं तेव्हापास्नंचं स्वप्न आहे..(अधिक माहितीसाठी पहा माझी भटकंती...तेवढीच स्वतःचीच पाठ थोपटुन घेतेय) थोडावेळ मस्त आस्वाद घेतेय पण घड्याळाचा काटा पुढे सरकतोय तसं नवरोबाच्या सकाळच्या झोपेचं खोबरं करणं भाग होतं (अरे का म्हणजे सध्या त्याने तरी काम केलं पाहिजे नं नाहीतर या ब्लॉगवर लिहायला मी इंटरनेट कुठुन आणणार??) त्याला म्हटलं," एकदम नॅशनल पार्कमध्ये गेल्यासारखं वाटतंय नं?? कुठून आवाज येतोय रे??" "बाथरूम" एक क्षणही न दवडता तो म्हणाला, "मलाही माहित नव्हतं गं या रेडिओला गजराचा हा पण पर्याय आहे म्हणून..." सकाळी सकाळी खरं बोलावं तसं एका भाबड्या क्षणी तो बोलुन गेला आणि त्यालाही एखादा टोमणा कम शिवीसाठी तोंड उघडणार पण कसं माहित नाही मला मागचा आणि हा गजर याचं कोडं उलगडून गेलं.
काही दिवसांपुर्वी एक छोटं स्टेप स्टुल मुलासाठी बाथरुममध्ये हात धुवायला सोपं पडावं म्हणून घेतलं आणि त्याचा वापर करुन हे जुनेच पण आमच्यासाठी नवे शोध त्याच्या फ़ावल्या वेळात लावलेलं कार्टं आमच्यासाठी गजर लावुन स्वतः शांतपणे झोपेत दुसरे कुठले शोध लावायची स्वप्न पाहातोय....
लहान मुलं मोठ्यांना बरंच काही शिकवुन जातात असं जे म्हणतात ना त्याला सपोर्ट म्हणून आमचाही हा एक छोटासा नव्याने लागलेला जुनाच शोध...