भागलेला चांदोबा......

मागे कधीतरी मी चांदोबाचं गाणं फ़ुलोरामध्ये टाकलं होतं..त्यानंतर त्या इवलुश्या आयुष्यात अनेकविध गोष्टी,गाणी, प्राणी, वस्तू येत गेले...पण चांदोबा बहुधा जास्त लक्षात राहिला असं वाटतंय...अगदी आजचीच गोष्ट...

रोज झोपताना सर्वात प्रथम "आजीबलोबल झ्योपायच्यं"चं पालुपद सुरु होतं. जास्त करुन तिलाही दोन्ही नातवांना वेळ द्यायचा असतो आणि मला तिला शारिरिक कष्ट जास्त पडू नये म्हणून धडपडायचं असतं..त्यात चांदोबाचं गाणं जास्त लाडकं..आमच्या घरात मला आणि माझ्या आईला असं मध्येच एखादी गाण्याची लकेर घ्यायची सवय आहे...आरुष आसपास असताना चांदोबाच्या गाण्यातलं एखादं वाक्य सुरु करुन सोडलं तर हमखास त्याच्या बोबड्या आणि मोठ्या आवाजात पुढे नेतो...(घरात दोन-दोन लहान मुलं असताना आम्ही तोंड उघडलं की चांदोबा,इंजिनदादा आणि तत्समच पहिल्यांदी नंबर लावतात हे आता कंसात सांगायला हरकत नाही) त्यात नेमकी त्याच्या खेळण्यात एक प्लास्टिकची माशी मिळाल्यामुळे तर काय सोनेपे सुहागा सारखं प्रात्यक्षिक दाखवायचं असतं...मग सुट्टीच्या दिवसांत किंवा पाळणाघरातून परत आल्यावर ती माशी त्याच्या तावडीत सापडलेल्या खाण्यात पडल्यामुळे राहिलेला एक उपाशी चांदोबा आमच्या घरात कायम फ़िरत असतो. आणि आजीच्या आरुषची पापा खाशील का या ऍडिशनला आपला ऋषांकची पापा खाशील का म्हणून एक एक्स्ट्रॉ डब्बा पण जोडला जातो...’हा गाणार’ म्हणता म्हणता कविता करणारच्या कंक्लुजनला यावं लागतं मला इतकं इंस्टंट काय काय सुरु असतं...या तेलात तळलेलं कंल्कुजन म्हणजे चांदोबा ऑल टाइम फ़ेवरिट...

अरे हो ब्याक टु आजचीच गोष्ट.........

आज मात्र पाळणाघरातली दुपारची झोप न घेतल्यामुळे अर्ध जागेपणी, अर्ध झोपेत आमच्या भाषेत सांगायचं तर रुटीन सुरु होतं...शेवटी आंघोळीनंतर ’जय जय बाप्पा’लाच भोकाड पसरल्यामुळे मीच पुढे झाले आणि बाबाकडून ताब्यात घेऊन स्वारीचं आणखी डोकं चालायच्या आत ’चल झोपायला जाऊया’ म्हणून आत नेलं..

तो तर भानावर नव्हताच पण बहुधा मी पण जे काही काम अर्धवट टाकून आले होते त्याच्याच विचारात असावी, म्हणून कुठलं तरी सुचेल ते गाणं आमच्या आतापर्यंतच्या टिपिकल झोपेसाठी हिट टोनमध्ये सुरु केलं..(या टोनला शब्दात पकडायचं मी सोडतेय...घरोघरी याची आपापल्या पिलांसाठी क्लिक होणारी व्हर्जन्स असणार त्यामुळे भावना नक्की पोचतील...)

’मला नीत पकल’ अर्धवट झोपेतली सुचना क्र.१

’बरं बाबा’..रॉकिंग चेअरमध्ये दोघांची बैठक नीट करुन मी पुन्हा आधीचा टोन सुरु केला...

’चांदोबाचं म्हण" झोपाळलेली सुचना क्र.२

’चांदोबा चांदोबा कुठे रे गेला...." पोराने लगेच गुडुप झोपावं म्हणून किंवा स्वतःच्याच तंद्रीत असल्याने डायरेक्ट शेवटच्या कडव्याने सुरु झालेली आई.

"नाई, आधी भागायचं...." झोपाळलेली (???) सुचना क्र. शेवटची...

आईचा मोठा ऑ.......................एक छोटा पॉज आणि अगदी हापिसातल्या बॉसचं पण कधी इतक्या वेळेवर ऐकलं नसेल त्या तत्परतेने "चांदोबा चांदोबा भागलास का................

आई-बाबांवर रुसलास का"ला येईस्तो ऐकु येतो तो संथ लयीतला श्वास..

दिवसभर खेळून दमलेला एक छोटुसा थकला-भागला जीव त्याच्यासाठी आता पुर्वीसारखा वेळ देऊ न शकणार्‍या आईच्या खांद्यावर अजीबात न रुसता झोपुन गेलाय..किती छोट्या असतात काही काही वेळा त्यांच्या अपेक्षा नाही??

 

निदान आज झोपतानाची तरी......:)